Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/17629 Esas 2018/2273 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/17629
Karar No: 2018/2273
Karar Tarihi: 24.04.2018

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/17629 Esas 2018/2273 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafın senet düzenleyerek müvekkilinin borcunu ödediği iddiasıyla açılan menfi tespit davasında, davacı tarafın ispat yükümlülüğü olduğu belirtilmiştir. Mahkeme, davacının yemin delilini kullanarak senedin anlaşmaya aykırı şekilde doldurulduğunu tespit etmiş ve davanın davacı lehine sonuçlanmasına karar vermiştir. Ancak, davalı tarafın yemin konusu olayları ikrar ettiği çelişkili ifadeler kullanarak yemini eda etmekten kaçındığı belirtilerek, mahkemenin yemin konusunda hukuka uygun davranmadığı ve gerekçe oluşturma açısından yanıltıcı bir tutum sergilediği vurgulanmıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: HMK'nun 227-228. maddeleri. Bu maddeler, yemin teklifi, yeminin şekli ve nasıl eda edileceği gibi konularda detaylı hükümler içermektedir.

19. Hukuk Dairesi 2016/17629 E. , 2018/2273 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya 2.000 TL borçlu olduğunu, davalıya boş olarak verilen senedin sonradan doldurularak 111.656,00 TL üzerinden icra takibi başlatıldığını belirterek, davalıya takipten dolayı 98.000 TL borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, açığa imza suretiyle senet düzenlenmesinin mümkün olduğunu, davacının bu senedin anlaşmaya aykırı doldurulduğunu yazılı delille ispatlaması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, ispat yükünün davacıda olduğu, senedin anlaşmaya aykırı doldurulduğunu yazılı delille ispat etmesi gerektiği, davacının yemin deliline dayandığı, davalının yemine ilişkin olarak çelişkili ifadeler vererek yemini eda etmekten kaçındığı, bu şekilde yemin konusu vakıaları ikrar etmiş sayıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş,hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
HMK"nun 227. ve devamı maddelerinde yemin teklifi, yeminin şekli ve nasıl eda edileceği ile ilgili ayrıntılı hükümlere yer verilmiştir.Mahkemece bu kapsamda davalıya ayrıntılı yemin ihtarı gönderilmemiş, mütakip celsedeki yemini eda esnasında da hangi hususta yemin teklif edildiği hatırlatılmayarak doğrudan davalının tutum ve davranışları ile ilgili gözlemler tutanağa geçirilerek HMK. hükümlerine aykırı bir şekilde gerekçe oluşturulup hükme dayanak yapılmıştır. Mahkemece yapılacak iş, öncelikle HMK"nun 228. maddesine göre yemine davet yapılarak, yemine konu maddi vakıalar hatırlatılıp buna ilişkin yemin beyanı bizzat davalı açıklaması olarak tutanağa geçirilmesinden ibaret olmalıdır. Ancak mahkemece bu hususlara riayet edilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 24/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.