Geceleyin Konut Dokunulmazlığını Bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/11524 Esas 2012/6317 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2008/163257
MAHKEMESİ : Osmancık Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2008
NUMARASI : 2007/200 (E) ve 2008/65 (K)
SUÇ : Geceleyin Konut Dokunulmazlığını Bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık A.. K.. hakkında geceleyin konut dokunulmazlığını bozmak suçundan verilen beraat kararına yönelik katılanın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık S.. O.. hakında geceleyin konut dokunulmazlığını bozmak suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafii ve katılanın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/ 11-250 esas, 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerekmektedir. Somut olayda, katılanın geceleyin konut dokunulmazlığını bozma suçundan doğan maddi bir zararı olmadığı gibi, herhangi bir tazminat istemi de bulunmamaktadır. Adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu anlaşılan sanığın, 5271 sayılı CYY’nın 231.maddesinin 6.fıkrasının (b) bendi uyarınca “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyecekleri hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre, Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, “yakınanın zararlarını karşılamamış olması” biçimindeki dosya içeriğine uygun olmayan gerekçeyle, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-5237 Sayılı TCK"nun 53/3.maddesi uyarınca mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümlerinin uygulanmaması gerekirken yazılı şekilde “TCK"nun 53/1-c madde ve bendinde belirtilen hakkın kendi altsoyu ile ilgili olarak koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olmak üzere kısıtlanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafii ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 15.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.