Dosya incelenerek gereği düşünüldü;

5237 sayılı Yasa’nın 73. maddesinin 4. fıkrasında, kovuşturma yapıla­bilmesi şikayete bağlı suçlarda, suçtan zarar gören kişinin vazgeçmesinin da­vayı düşüreceği düzenlenmiş, yargılama sonunda suçun sabit olmaması ha­linde beraat kararı verilmesi olanağının sağlanması için aynı maddenin 6. fıkrasında vazgeçmenin, onu kabul etmeyen sanığı etkilemeyeceği hükme bağlanmıştır. Buna göre, sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul etmemesi du­rumunda, yargılamaya devam edilerek, suçun sabit olmaması halinde be­raatine, suçun sabit olduğunun anlaşılması halinde ise, bu husus kararda açık­lanarak, kovuşturmanın şikayet koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle dava­nın düşürülmesine karar verilmesi gerekecektir.

Dosya içeriğinden, şikayetten vazgeçmeyi kabul etmeyen sanığın, ha­karet eyleminin sabit olduğunun anlaşılması karşısında, TCK’nın 125/1. mad­desi uyarınca açılan kamu davasının şikayet koşulu oluşmadığından düşürül­mesine karar verilmesi gerekirken, anılan Yasa’nın 73. maddesinin 6. fıkrası yanlış yorumlanarak hükümlülük kararı verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde gö­rüldüğünden, hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca (BO­ZULMASINA), 14.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.