MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 05/04/2006 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 31/01/2008 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının maddi tazminat istemine yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının manevi tazminat istemine yönelik temyizine gelince; ihbar olunan... Sanatlar Vakfının kurucu üyesi olduğunu belirten davacı, davalı vakıf tarafından geleneksel olarak düzenlenen Ankart-1 Ankara Sanat Fuarı"nın 2001 yılı logosunu tasarladığını, davalı tarafından yayınlanan dergilerde bu logonun kullanıldığını, özgün tasarım ve sanat eseri niteliğinde bulunan logonun davalı tarafından 2002 yılı fuarı için değiştirilerek kullanıldığını belirterek, davalının Fikir ve Sanat Eserleri Yasası"nın 4/6. maddesi uyarınca maddi, aynı Yasa"nın 70. maddesi uyarınca manevi tazminat ile sorumlu tutulmasını ve saldırının önlenmesini istemiştir.
Davalı ise, güzel sanat eseri niteliğinde olmayan dava konusu logo Vakıf için yapıldığından maddi tazminat istenemeyeceğini ileri sürerek, istemin reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Dosyada bulunan bilgi ve belgeler ile bilirkişi raporu içeriğinden; Fikir ve Sanat Eserleri Yasası kapsamında eser niteliğinde olan dava konusu logonun, davacının izni alınmadan üzerinde değişiklik yapılarak eserin özgün yapısının değiştirildiği anlaşılmaktadır.
Fikir ve Sanat Eserleri Yasası"nın 16/1. maddesinde yer alan “Eser sahibinin izni olmadıkça eserde veyahut eser sahibinin adında kısaltmalar, ekleme ve başka değiştirmeler yapılamaz…” biçimindeki düzenleme ile aynı Yasa"nın 70. maddesindeki ”Manevi hakları haleldar edilen kişi, uğradığı manevi zarara karşılık manevi tazminat ödenmesi için dava açabilir...” biçimindeki düzenlemeye göre “izinsiz değiştirme” nedeniyle davacı yararına uygun bir manevi tazminat takdir edilmelidir.
Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek, davacının manevi tazminat isteminin tümden reddedilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 03/02/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.