Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, Hazinenin mülkiyetinde bulunan . ada .. parsel sayılı taşınmazın 7044 Sayılı Yasa uyarınca idari yoldan davalı Vakıflar İdaresi adına tescil edildiğini, ancak taşınmazın anılan yasa kapsamında olmadığını ileri sürerek, tapu iptal ve tescil isteğinde bulunmuştur.
Davalı Vakıflar İdaresi, yasal koşullara uygun olarak taşınmazın idare adına tescil edildiğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia sabit görülerek davanın kabulüne karar  verilmiştir.
Karar, davalı Vakıflar İdaresi vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi   raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, tapu iptali ve tescili isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya İçeriğine ve toplanan delillere göre,  çekişme konusu ..ada .parsel sayılı taşınmaz davacı hazine adına kayıtlı iken, 7044 sayılı Yasa kapsamında kaldığından bahisle idari yoldan davalı Vakıflar İdaresi adına sicil kaydının oluşturulduğu, Mahkemece yapılan uygulama sonucu, taşınmazın Pirinç Hanı içerisinde kalmadığı, cadde kenarında yeşil alan olarak kullanılan kısımda kaldığı, üzerinde  muhafazası gerekli tarihi ve  mimari kıymeti haiz eski eserin bulunmadığı, 7044 Sayılı Yasada (Yeni 5737 S.K. md. 30) öngörülen koşulların gerçekleşmediği belirlenmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalı vakıflar idaresinin  bu yöne ilişkin temyiz itirazı yerinde değildir. Reddine.
Ancak, davalı Vakıflar idaresi 5018 sayılı yasa uyarınca hususi bütçeye tabi olup,5737 sayılı Vakıflar Kanunun 77. maddesindeki “...Tüm iş ve işlemleri, her türlü vergi, resim, harç ve katılım payından istisnadır.”  hükmünün yargı harçlarını kapsamadığı, dolayısıyla Vakıflar Genel Müdürlüğü’nün harçtan da muaf olmadığı HGK."nun 24.12.2008 tarih 18/777-778 esas ve sayılı kararı ile benimsenmiştir.
Bu durumda, dava kabul edildiği halde  5737 Sayılı Kanunun 77. maddesi gereğince davalı Vakıflar İdaresinin harçtan muaf olduğundan bahisle harç alnmasına yer olmadığı yönünde  hüküm kurulmasının doğru olduğu söylenemez.

O halde, dava değeri üzerinden belirlenecek nispi karar ve ilam harcının davalı vakıflar idaresinden alınmasına karar verilmesi  gerekirken  yerinde olmayan gerekçelerle yazılı olduğu üzere hüküm  kurulması doğru değildir. Bu husus aleyhe bozma yasağının istisnasını teşkil etmesi nedeniyle davalı idarenin temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedene hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  5.6.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.