Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/27292 Esas 2016/5460 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin düzenleme, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmiş ise de, infaz aşamasında resen dikkate alınabileceğinden bu hususun bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 21/03/2016 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.


(KARŞI OY)


KARŞI OY
Sayın çoğunluğun hakaret suçunda karakol binasının aleni yer olduğuna ilişkin görüşüne aşağıdaki nedenlerle katılmıyorum.
Hakaret suçlarında suçun işlendiği yerin aleni olması cezayı arttıran neden olarak düzenlenmiştir. Aleniyet belirsiz sayıdaki kişilerin hakaret içeren sözleri duyabileceği şartların oluşmasıdır. Yasa koyucu bu düzenleme ile şerefine karşı saldırılan mağdurun bu halde daha çok rencide olup etkileneceği düşüncesiyle cezada arttırım yapılmasını öngörmüştür.
Karakol binaları, yasaların kolluğa verdiği idari ya da adli konulardaki görevlerini yapabilmelerini sağlama amacına yönelik yapılmış yapılardır. Ağırlıklı olarak bu yerlerde kamuya kapalı ceza soruşturmalarının yapılması ve terör saldırılarının hedefi olması nedeniyle koruma altında bulundurulmakta bu amaçla kapılarında nöbetçi memur bulundurulmaktadır. Uygulamada karakol içerisine işi olmayanların alınmamaktadır.
Ceza içeren yasa maddelerinin yorumlanmasında göz önüne alınacak hususlardan birisi de temel haklarda sanık aleyhine sonuç doğuracak yaklaşımlar sergilememektir. Zira; TCK"nın 4. maddesi "Ceza kanunlarını bilmemek mazeret sayılmaz" hükmünü içermekte olup yasanın metninden anlaşılmayan sanık aleyhine yorumlar sanıklara ceza kanunun yorumunu da bilmeyi zorunlu hale getirecektir. Bu ise hukukçuların dahi üzerinde tartışma yaptıkları hususların sanıklarca bilinmesi zorunluluğunu doğurmaktadır.
Bu açıklamalar ışığında; karakol binalarının aleni yerlerden sayılamayacağı, sanık aleyhine yorum yoluyla aleni yer sayılarak cezanın artırılmasının yerinde olmadığı düşüncesindeyim. Bu gerekçelerle sayın çoğunluğun aksi görüşüne katılmıyorum.