Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/780 Esas 2015/2533 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/780
Karar No: 2015/2533
Karar Tarihi: 20.05.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/780 Esas 2015/2533 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiş ve verilen karar temyiz edilmiştir. Yapılan incelemede, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildiği ve diğer temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği belirtilmiştir. Ancak bazı noktalarda hüküm bozulmuştur. İlk olarak, sanığın cezasının infazı tamamlanana kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması gerektiği hatırlatılmıştır. İkinci olarak, yargılama gideri Hazine'ye yükletilmelidir. Kararın düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/1.maddesi, 2.ve 3. fıkraları.
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesi.
- 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesi.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 324/4. maddesi.
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi.
- CMUK’nun 322. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2015/780 E. , 2015/2533 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-) Sanığın payına düşen yargılama masrafının 6183 sayılı Kanunun 106. maddesinde belirlenen 20 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” tümcesinin eklenmesi ve “Yargılama giderine” ilişkin kısım çıkarılarak, "Yargılama giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına" karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.