Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/22324 Esas 2016/5453 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/22324
Karar No: 2016/5453
Karar Tarihi: 21.03.2016

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/22324 Esas 2016/5453 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların görevi yaptırmamak için direnme suçundan yapılan yargılamada, duruşma sürecinde ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği belirtilerek, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı ifade edildi. Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu sonucuna varılarak, istenen temyizlere yer verilmemiştir. Ancak, TCK'nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi nedeniyle temyiz edilen kararın, sanıkların kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine, diğer haklardan ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması biçiminde düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddesi ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesi olup, açıklaması şu şekildedir: \"Suç işleyen kişinin, yargılama veya ceza çektirme hakkından mahrumiyet gibi hak yoksunluğunu öngören bir hükme ilişkin olarak, bu tür hak yoksunluğunun süresini ve kapsamını belirleme yetkisi hakimindedir.\"

18. Ceza Dairesi 2015/22324 E. , 2016/5453 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3 fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar ... ve ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanıkların kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olamak üzere koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması biçiminde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.