18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/22319 Karar No: 2016/5450 Karar Tarihi: 21.03.2016
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/22319 Esas 2016/5450 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından dolayı mahkum olduğunu belirterek, temyiz isteğinin reddedildiğini açıkladı. Ancak mahkeme, sanığın denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra iki yıl denetim süresi belirlenmesinin kanuna aykırı olduğunu belirtti. Bu nedenle mahkeme kararı düzelterek, \"mükerrir olan sanık hakkında TCK'nun 58/6 ve 7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına\" karar verilmesi gerektiğini belirtti. Kanun maddeleri olarak, TCK'nun 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğu uygulanmasına ilişkin hüküm Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için uygulanamaz ve TCK'nun 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiği belirtiliyor.
18. Ceza Dairesi 2015/22319 E. , 2016/5450 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret HÜKÜM : Mahkumiyet KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak; 1-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması, 2- Mükerrir olan sanık hakkında TCK.nunn 58/6-7. maddesi gereğince “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazdan sonra iki yıl denetim süresi belirlenmesi Kanuna aykırı, sanık ..."ün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından; “TCK"nın 53/1-b” maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısmın ve "TCK’nın 58/7. maddesi gereğince takdiren 2 yıl süreyle denetim altında bulundurulmasına” cümlesinin çıkartılması; yerine, “mükerrir olan sanık hakkında TCK.nun 58/6, 7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.