MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten öldürmeye yardım
HÜKÜM : Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/07/2018 gün ve 2018/103 esas, 2018/315 sayılı kararı;
Sanık ... hakkında;
Kasten öldürme suçundan; TCK"nin 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 13 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair hükme yönelik istinaf başvurusunun
esastan reddine.



TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ...’nin, 10/07/2018 tarihli dilekçesi ile hakkında kasten öldürmeye yardım etmek suçundan verilen hükme yönelik istinaf başvurusundan vazgeçmesi nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 279/1-b maddesi uyarınca verilen 27/02/2019 tarihli istinaf başvurusunun reddine ilişkin karar, CMK"nın 279/1-b maddesi uyarınca itiraza tabi olup sanık vekilinin itiraz isteği üzerine mahallinde gereğinin yapılmış olduğu anlaşıldığından, sanık vekilinin bu yönden temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık ... hakkında; maktul ...’i kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak katılanlar vekili, sanık müdafiinin süresinde istinaf başvurusunda bulunduğu, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından, istinaf isteminin esastan reddine karar verildiği, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından bu kararın yasal süresi içerisinde temyiz edildiği, daha sonra sanığın, cezaevinden gönderdiği 10/09/2019 tarihli dilekçesi ile hükmün onanmasını talep ettiği, "cezanın onanması" talebinin temyiz isteminden vazgeçme niteliğinde olduğu ve hükmün re"sen temyize tabi olmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMK.nin 298. maddesi gereğince REDDİNE karar verilerek, sanık ... hakkındaki hüküm katılanlar vekilinin temyiz talebi ile sınırlı olarak incelenmiştir.
Sanık ... hakkında; maktul ...’i kasten öldürme, sanıklar ...hakkında; kasten öldürmeye yardım etmek suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin, katılanlar vekili, sanıklar ...müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 27/02/2019 gün ve 2018/3105 esas, 2019/547 sayılı kararında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar vekilinin; sanık ... hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ve diğer sanıklar yönünden suç vasfına, sanık ... müdafiinin; sanığın dava konusu olaya hiçbir şekilde karışmadığına, suç vasfına, sanık ... müdafiinin; suçun unsurlarının oluşmadığına, sanığın atılı suçu işlediğine dair somut delil olmadığına, suç vasfına yönelik sebeplerle temyiz edildiği görülmekle, bu sebeplerle sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesinde, temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
1- Mahkemenin kabul ve takdirine göre, sanık ... hakkında; maktul ..."i kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü açısından, katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının ESASTAN REDDİNE,
2- Sanıklar ...haklarında maktul ...’e karşı kasten öldürme suçuna yardım etme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde; sanıklar ...müdafilerinin sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasanın 141 ve 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 232. maddelerinde belirtilen nitelikleri taşıması gerektiği düşünülmeden, iddia, savunma ve delillerin değerlendirmesi yapılarak, olayın kabulü ile suçların her bir sanık açısından tahrike ilişkin hukuki nitelendirilmesinin ayrı ayrı yapılmasının zorunlu olduğu göz ardı edilerek gerekçesiz hüküm kurulması,
Yasaya aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5271 sayılı CMK’nin 302/2. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 304/2. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02/03/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.