MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tescil

... ile Hazine ve Dereköy Tüzel Kişiliği aralarındaki tescil davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Haymana Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 27.04.2010 gün ve 437/181 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, imar–ihya ve kazanmayı sağlayan zilyetlik nedenlerine dayanarak dava dilekçesinde sınırları gösterilen ve kadastro çalışmaları sırasında tespit dışı bırakılan 4 parça taşınmazın vekil edeni adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... yargılama oturumlarında temsil olunmamış, davalı Hazine vekili Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerden olduğunu zilyetlikle kazanılmasının mümkün bulunmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, teknik bilirkişi raporunda A, B ve D harfleriyle gösterilen bölümlere ilişkin davanın kabulüne, aynı raporda C harfiyle gösterilen bölüme ilişkin davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; TMK.nun 713/1, 3402 sayılı Kanunun 14 ve 17.maddeleri uyarınca tescil isteğine ilişkindir. Tescil konusu taşınmazlar tespit dışı bırakılan yerlerdendir. Mahkemece kazanma koşullarının gerçekleştiği görüşünden hareketle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de; yapılan araştırma ve inceleme karar vermeye yeterli olmadığı gibi uygulanan 1991 yılına ait hava fotoğrafı süre yönünden imar-ihya olgusunun tamamlandığı tarihi belirlemekten uzaktır.
Dava konusu taşınmaz bölümleri 1950 yılında yapılan kadastro çalışmaları sırasında “taşlık” olarak tespit dışı bırakılmıştır. Böyle bir yerin emek ve masraf sarfı suretiyle imar-ihya işleminin tamamlanarak tarıma elverişli hale getirilmesini müteakip, kazanmayı sağlayacak zilyetlik süresinin geçmesi suretiyle 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14 ve 17. maddeleri hükümlerine göre kazanılması mümkündür.
Bir arazinin kullanım süresi ve niteliği ile üzerinde imar, ihya işlemlerinin tamamlandığı tarihi en iyi belirleme yöntemi hava fotoğrafları olup, hava fotoğraflarının kadastro tespitlerinin yapıldığı tarihten sonraki ve dava tarihinden önceki yıllara ait en az iki ayrı zamana ilişkin olması gerekir. Bu konuda sağlıklı bir yargıya ulaşmak için dava tarihine göre 20 – 30 yıl öncesine ait (1970 – 1980 yılları arası) stereoskopik hava fotoğraflarının Harita Genel Komutalığından tarihleri ayrıca ve açıkça yazılmak suretiyle istenilmesi ve stereoskopla üç boyutlu olarak incelenmesi gerekir. Stereoskopik çift hava fotoğrafının stereoskop altında incelenmesi halinde arazinin üç boyutlu olarak görülmesi, sınırlarının açıkça belirlenmesi ve bu amaçla ekilemeyen bakir alanların net bir biçimde tespitinin yapılabilmesi mümkündür. Mahkemece uyuşmazlığın çözüme kavuşturulabilmesi için uygun hava fotoğraflarından gereği gibi yararlanılmamıştır.
Mahkemece, dava konusu taşınmaz bölümlerinin çevresinde bulunan 276, 277, 283, 284, 287 ve 289 parsellere ilişkin tapu kayıtları, kadastro tutanakları ile varsa dayanak tapu, vergi kaydı ile hükmün oluşmuş ise hüküm dosyaları, sınırda bulunan 278 parselin tespitine esas 1288 tarih 51 sayılı tapu kaydı ile tesciline esas hüküm dosyası ve 280 parsellerin tespitine esas Kasım 1934 tarih 18 sayılı tapu kaydının tüm tedavülleriyle birlikte getirtilmesi, ziraat mühendisi, kadastro fen elemanı, jeodezi ve fotoğrametri mühendisinden oluşacak üç kişilik uzman bilirkişi kurulu marifetiyle dava tarihine göre 20 – 30 yıl öncesine ait iki ayrı tarihte çekilmiş stereoskopik çift hava fotoğraflarının stereoskop aletiyle uzman bilirkişiler aracılığıyla taşınmaz başında uygulanmak suretiyle taşınmazın niteliği ve kullanım süresinin, kullanılmaya ne zaman başlandığının belirlenmesine çalışılması, tanık ve bilirkişi sözlerinin bilimsel esaslara göre hazırlanan uzman bilirkişi kurulu raporlarıyla denetlenmesi, taşınmaz üzerinde imar-ihya işlemlerine başlandığı ve tamamlandığı tarih ile tarımsal amaçlı zilyetlik başlangıç tarihinin ayrı ayrı belirlenmesi, ondan sonra iddia ve savunma çerçevesinde değerlendirilme yapılarak bir karar verilmesi gerekmektedir.
Davacı miras yoluyla intikal, taksim ve eklemeli kazanmayı sağlayan zilyetliğe dayanmakta olup dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacının bağımsız zilyetliği 20 yılı bulmamaktadır. 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14.maddesi hükmüne göre; zilyetliğin bu kanunda yazılı belgelerden birisi ile ispatı yoluna gidilmeyen hallerde, zilyedin aynı çalışma alanı içinde kazanabileceği miktar sulu toprakta 40, kuru toprakta 100 dönümü geçmeyecektir. Anılan hüküm göz önünde tutularak 26.07.1972 tarihinden sonra miras bırakan ve diğer mirasçılar adına kadastro yolu ile veya açılan dava sonunda tescil edilmiş taşınmaz veya taşınmazlar var ise bunların miktarlarının, çalışma alanlarının, tescil tarihlerinin Tapu Sicil Müdürlüğü ile Kadastro Müdürlüğünden, açılmış dava olup olmadığının o yer Hukuk Mahkemeleri Yazı İşleri müdürlüğünden sorulup belirlenmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, mahkemece bu husus araştırılmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetli görülmemiştir.
Bundan ayrı; davalı Hazine vekili, TMK.nun 713/6 maddesi uyarınca tescil isteğinde bulunmuştur. Mahkemece davanın kısmen reddine karar verilmiş olmasına karşılık Hazine vekilinin tescil isteği konusunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmiş olması da usul ve yasaya uygun değildir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan kabulü ile hükmün kabule ilişkin bölümünün açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3.maddesi yollamasıyla HUMK.nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.04.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.