MAHKEMESİ : Ankara 21. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/01/2014
NUMARASI : 2013/244-2014/6

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Yasa ile değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesi uyarınca kamulaştırma bedelinin tespiti ile kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Yasa ile değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesi uyarınca kamulaştırma bedelinin tespiti ile kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş ise de; bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir. Şöyle ki;
1)Davalılardan A.. O.., Y.. O.., A.. O.. B.. O.. ve Y.. O.. tarafından, dava konusu taşınmazın kamulaştırılmasına ilişkin işlemin iptali için Ankara 9. İdare Mahkemesi’ne açılıp 2008/679 esas sayılı dosya üzerinden görülen davada iptal kararı verildiği gözetilerek adı geçen davalılar hakkında açılan davanın reddine karar verilmesi doğru ise de; kamulaştırma bedeli olarak tespit edilen miktardan A.. O.., Y.. O.., A.. O.., B.. O.. ve Y.. O..’nın payına düşen toplam 418.589,10-TL düşülüp ödendi ise davası reddedilen davalıdan alınarak idareye iadesine, ödenmemiş ise bu miktarın davacı idareye iadesine davası kabul edilen diğer kayıt malikleri yönünden kamulaştırma bedelinin 350.988,88-TL olarak kabulüne karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2)Kamulaştırma bedeli olarak tespit edilen miktara, acele kamulaştırma nedeniyle ödenen miktarlar düşüldükten sonra, bozma öncesi hükmedilen miktara 11.11.2008 tarihinden ilk karar tarihi olan 28.07.2011 gününe, bozma sonrası fark bedele ise 11.11.2008 tarihinden son karar tarihi olan 23.01.2014 gününe kadar faiz işletilmesi gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 11.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.