MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki iştirak nafakasının artırılması ve yoksulluk nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı ile ..1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/52 esas 2011/209 karar sayılı ilamıyla boşandıklarını, müşterek çocuk lehine 200,00 TL iştirak nafakasına hükmedildiğini, aylık 500,00 TL kira ödediğini, diyabet hastası olduğunu, mevcut nafakanın yeterli olmadığını, çocuğun ihtiyaçlarının arttığını, davalının gelirinin iyi olduğunu belirterek; müşterek çocuk lehine iştirak nafakasının 750,00 TL’ye yükseltilmesine ve kendisi için 250,00 TL yoksulluk nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacı lehine boşanma davasında yoksulluk nafakası talebinin reddedildiğini, davacının hemşire olarak çalıştığını, kendisinin yeniden evlendiğini, masraflarının bulunduğunu, bir kızı daha olduğunu, eşinin çalışmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile müşterek çocuk lehine iştirak nafakasının 550,00 TL’ye yükseltilmesine, yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde taraflarca temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 9/2.maddesi uyarınca nafaka davalarında, reddedilen kısım yönünden avukatlık ücretine hükmedilemez, fakat bu hüküm nafaka talebinin tamamen reddi halinde uygulanmamaktadır.
Somut olayda; davacının yoksulluk nafakası talebi tamamen reddedildiğine göre kendini vekil ile temsil ettiren davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken bu

hususta bir karar vermemiş olması usul hükümlerine uygun değildir. Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK .436/2 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte belirtilen nedenlerle davacının tüm davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte belirtilen nedenle temyiz olunan kararın vekalet ücretine ilişkin hükmün 5. maddesinin hükümde çıkarılarak yerine “5- Davalı kendini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT uyarınca belirlenen 1.800,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” maddesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/06/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.