Konut dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26262 Esas 2016/5431 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26262
Karar No: 2016/5431
Karar Tarihi: 21.03.2016

Konut dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26262 Esas 2016/5431 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, konut dokunulmazlığını ihlal etmek suçuyla mahkumiyet hükmü veren bir yerel mahkeme kararının temyiz edilmesi üzerine verilmiştir. Temyiz isteği reddedildikten sonra yapılan incelemeler sonucunda, suçun doğru bir şekilde nitelendirildiği, sanığın suçu işlediği ve kanıtların tamamının dikkate alındığı belirtilmiştir.
Ancak, TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun iptal edilmesi ve 53/1-c maddesinin süresi ve kapsamı açısından gözetilmemesi nedeniyle hüküm fıkrasında düzeltmeler yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm fıkrasından TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunlukları ve TCK'nın 53/1-c maddesindeki hak kullanımı koşulları çıkartılması, yerine ise TCK'nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın altsoyu üzerindeki hakları sınırlandıracağı belirtilerek mahkumiyet hükmünün düzeltilerek onaylanması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri: TCK'nın 53/1-b ve TCK'nın 53/1-c maddeleri.

18. Ceza Dairesi 2015/26262 E. , 2016/5431 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen konut dokunulmazlığını ihlal etme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması,
2- 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3 fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmi uygun olarak, hüküm fıkrasından; “TCK"nın 53/1-b” maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ve "TCK’nın 53/1-c." maddesinde sayılı hakları kullanma hakkından ise koşullu salıverme tarihine kadar ilişkin kısımların çıkartılması; yerine, TCK"nın 53/1(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olamak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.