Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/22928 Esas 2015/1875 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında: beraat.
2-Sanık ... hakkında: hükmün açıklanmasının geri bırakılması.


Taksirle öldürme suçundan sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı, sanıklar ..., ... ve ...‘in beraatine ilişkin hükümler, katılan vekili ve vekalet ücreti ile sınırlı olmak üzere sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık müdafiinin yokluğunda verilip, 12/03/2013 tarihinde tebliğ edilen hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 26/04/2013 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,
II-Katılan vekilinin sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı nazara alınarak, katılan vekilinin temyiz isteminin, itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca gereği merciince yapılmak üzere dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
III-Katılan vekilinin sanıklar ..., ... ve ... hakkındaki beraat hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün gerekçesinde sanıkların kusursuz olduğu kanaatine varılarak haklarında beraat kararı verildiğinin kabulüne rağmen hüküm fıkralarında sanıkların "üzerine atılı suçu işlemediği sabit olduğundan" gerekçesiyle beraat kararları verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (II, III ve IV.) bentlerindeki "üzerine atılı suçu işlemediği sabit olduğundan 5271 sayılı CMK’nın 223/2-b maddesi gereğince" ibareleri çıkarılıp yerine "üzerine atılı suç açısından kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınc" ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan beraata ilişkin hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.