Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/11209 Esas 2016/982 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/11209
Karar No: 2016/982
Karar Tarihi: 26.01.2016

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/11209 Esas 2016/982 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2015/11209 E.  ,  2016/982 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tahkim davası hakkında verilen 27.04.2015 tarih ve K-2015/K.3471 sayılı Uyuşmazlık Hakem Kararının davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    5684 sayılı Sigortacılık Kanunu"nun uyuşmazlık tarihinde yürürlükte bulunan 6456 sayılı Kanunla değiştirilen 30. maddesinin 12. fıkrasında beş bin Türk Lirasının altındaki uyuşmazlıklar hakkında verilen hakem kararlarının kesin olduğu, beş bin Türk Lirası ve daha üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında verilen hakem kararlarına karşı kararın Komisyonca ilgiliye bildiriminden itibaren on gün içinde bir defaya mahsus olmak üzere Komisyon nezdinde itiraz edilebileceği, kırk bin Türk Lirasının üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında itiraz üzerine verilen kararlar için temyize gidilebileceği belirtilmiş olup anılan maddenin devamında ise "...tahkim süresinin sona ermesinden sonra karar verilmiş olması, talep edilmemiş bir şey hakkında karar verilmiş olması, hakemlerin yetkileri dahilinde olmayan konularda karar vermesi ve hakemlerin, tarafların iddiaları hakkında karar vermemesi durumlarında her hâlükarda temyiz yolu açıktır." denilerek, dava değerine bakılmaksızın temyiz yoluna gidilebilecek haller "tahdidi olarak" sayılmıştır.
    Temyize konu kararda davacı vekilince 2.500 TL talep edilmiş, Uyuşmazlık Hakem kararı ile talebin reddine karar verilmiş,karar davacı vekili temyiz edilmiştir.
    Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, verilen karar miktar itibariyle taraflar yönünden kesin nitelikte olup ayrıca 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu"nun 30. maddesinin 12. fıkrasında tahdidi şekilde belirtilen nedenler de gerçekleşmemiştir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 26/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.