Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/7404 Esas 2020/5772 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7404
Karar No: 2020/5772
Karar Tarihi: 17.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/7404 Esas 2020/5772 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanığın daha önce yargılandığı bir başka davada mükerrer suçlu olarak kabul edildiği ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi gerektiği belirtildi. Ancak, bu ilamda 5275 sayılı Yasa'nın 108/3. maddesi dikkate alınmadı. Bu nedenle, karar temyiz edildi ve bozuldu. Sonrasında ise, 5237 sayılı TCK'nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı belirtildi. Bu durumda, CMK'nun 253. maddesi uyarınca uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi gerekti ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanunlar arasında çelişki olduğunda, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz edilir (5237 sayılı TCK'nun 7/2. maddesi). Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nun 58. ve 141. maddeleri, 5275 sayılı Yasa'nın 108/3. maddesi, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. ve 35. maddeleri, CMK'nun 253. ve 254. maddeleri.

17. Ceza Dairesi 2020/7404 E. , 2020/5772 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/292 Esas ve 2008/24 Karar sayılı 28.08.2008 karar tarihli ilamında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesi uygulandığı anlaşılması karşında, bu ilamın tekerrüre esas alınarak, ikinci kez mükerrer olan sanık hakkındaki hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi sırasında, 5275 sayılı Yasa"nın 108/3. maddesinin dikkate alınması gerektiğinin belirtilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bunulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.