5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/13309 Esas 2021/6016 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13309
Karar No: 2021/6016
Karar Tarihi: 01.06.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/13309 Esas 2021/6016 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık alkollü içkilerin satışının yapıldığı iş yerinden bandrolsüz içkilerin ele geçirilmesi nedeniyle suçlanmış ve yerel mahkeme tarafından mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak temyiz incelemesi sonucunda sanığa ait olduğu belirtilen içkilerin satışının yapıldığına dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gerekçesiyle sanık beraat ettirilmelidir. Ayrıca, sanık lehine hükümler içeren 7242 sayılı Kanun'un ilgili hükümleri dikkate alınarak sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu çerçevede, kararın bozulmasına ve dosyanın yeniden incelenmek üzere yerel mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesi
- 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi
- 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi
- 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi

19. Ceza Dairesi 2019/13309 E. , 2021/6016 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa ait alkollü içecek servisi yapılan iş yerinden iki adet bandrolsüz alkollü içki ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda;
Sanığın suça konu içkileri personeline hediye etmek üzere getirdiğini, görüntüsü nedeniyle süs olarak kullanmak için bulundurduğunu ve satışa sunmadığını savunması karşısında sanığın alkollü içkileri sattığına dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği nazara alınarak beraatına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre ise;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanunun 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.