Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenler ile temyiz kapsam ve nedenlerine göre tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, sigortalının iş kazasından vefatı nedeniyle yakınlarının manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacı anne yararına 8.000,00 TL, davacı kardeşler ararına ayrı ayrı 1.600,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 21.09.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacılara ödenmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden; müteveffa sigotalı Sdavalı işverene ait işyeri servis aracında yolcu olarak sunulan dava dilekçesinde davalı işveren ile dava dışı işyeri sürücüsü, karşı araç sürücüsü ve karşı araç sahibi aleyhine maddi ve manevi tazminat istemli dava açıldığı,Mahkemesince müteveffa sigortalı ile davalı işveren arasındaki ilişki hizmet akdine dayandığından davanın işveren yönünden tefriki ile görevsizlik kararı verilerek İş Mahkemesine gönderildiği, davacılar vekilinin 15.07.2013 tarihli dilekçesinde davalı işveren yönünden taleplerinin davacı anne için 16.000,00 TL, davacı kardeşler için ayrı ayrı 3.200,00 TL manevi tazminat istemi olduğu ve maddi tazminata dair taleplerinin bulunmadığını beyan ettiği, Hukuk Mahkemesi"nin 2008/453 esas 2012/272 karar sayılı dosyasında davalı işverene ait servis aracı sürücüsü , karşı araç sürücüsü ile karşı araç sahibi aleyhine maddi ve manevi tazminata hükmedildiği anlaşılmıştır.
Somut olayda, aynı zararlandırıcı olay nedeniyle davalı işveren dışında diğer sorumlular aleyhine Mahkemesi"nin 2008/453 esas 2012/272 sayılı kararı ile manevi tazminata hükmedilmesi nedeniyle müteselsil sorumluluk esasına göre

./..







-2-

davacılar yararına manevi tazminata karar verilirken tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla hüküm kurulması gerekirken Mahkemece bu yönde bir karar verilmemesi doğru olmamıştır.
3- Öte yandan davacılar vekilinin 15.07.2013 tarihli dilekçesinde davalı işveren yönünden taleplerinin davacı için 16.000,00 TL, davacı kardeşler için ayrı ayrı 3.200,00 TL olmak üzere toplam 32.000,00 TL manevi tazminat olduğunu beyan etmesi ve hüküm altına alınan manevi tazminat miktarının toplam 16.000,00 TL olduğunun anlaşılmasına göre manevi tazminatın red edilen kısmı üzerinden davalı yararına hüküm altına alınacak vekalet ücreti 1.920,00 olması gerekirken Mahkemece fazla miktarda vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde davacılar vekili ve davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.M.K.’nun geçiçi 3. maddesi uyarınca H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Hüküm fıkrasının 1. bendinin başına gelmek üzere;
“Tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla;”
2-Hüküm fıkrasının davalı yararına vekalet ücretinin kararlaştırıldığı 5. bendinin tamamen silinerek yerine;
“Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden red edilen manevi tazminat miktarları üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan 1.920,00 TL nisbi vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, fazla alınan temyiz harcının istek halinde davacılara iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 11/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.