Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/5065 Esas 2019/1749 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 20/10/2016 tarih ve 2016/262-2016/272 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı TMPK vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin uzun yıllardır bankacılık ve finans sektöründe faaliyet gösterdiğini, "TURKISH FACTORING+ŞEKİL" ibaresinin 09, 35, 36 ve 38. sınıflarda yer alan emtia ve hizmetler bakımından tescili için davalı kuruma başvurduğunu, başvurusunun 556 sayılı KHK’nın 7/1-c hükmü uyarınca 36. sınıftaki hizmetler yönünden kısmen reddedildiğini, bu karara karşı yaptıkları itirazın da ... tarafından reddedildiğini, oysa "Turkish" ibaresinin müvekkili şirketin unvanının esaslı unsuru olduğunu, ayırt edici niteliğe sahip olduğunu ileri sürerek ...’nın 2012-M-3958 sayılı kararının iptaline, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; dava konusu “Turkish Faktorıng” ibaresinin kullanılacağı ve çekişmeli 36. sınıfta yer alan hizmetler için cins, çeşit, vasıf belirten bir özelliğe sahip olduğunu ve ayırt ediciliği sağlamaktan uzak olduğunu, kullanım sonucu ayırt edici nitelik kazandığının ispatlanamadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davacının dava konusu marka başvurusu kapsamında tescil engeli bulunmayan "finansal ve parasal hizmetler" yönünden de davanın kabul edileceği gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK ..."nın 2012-M-3958 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı TMPK vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TMPK vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 04/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.