Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : ... için; 2.690,66 TL maddi ve 4.715 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
... için; 922,51 TL maddi ve 1.615 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine,

Davacılar vekilinin 15.02.2012 tarihli dilekçeleri ile müvekkili davacıların bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldıklarını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatlerine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davaların mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hükümler, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan ...4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2010/335 Esas - 2011/261 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; davacı ...’in terör örgütüne yardım etme suçundan, 28.01.2010 – 17.06.2010 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 26.09.2011 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 15.02.2012 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
22.02.2013 ve 26.02.2013 tarihli duruşma tutanakları içeriklerine göre davacı ... hakkındaki davanın bu dosyadan tefrik edildiği, adı geçen dosyanın . Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/191 Esas – 2013/351 Karar sayılı kararı ile sonuçlandığı ve temyiz incelemesinin de 03.02.2015 tarihinde dairemizde yapıldığının anlaşılması karşısında, artık bu tazminat davası ile bir irtibatı kalmayan davacı ... hakkında bir hüküm verilmemesi gerekirken, adı geçen davacı yönünden de davanın kısmen kabulüne dair yazılı şekilde karar verilerek çelişkiye düşülmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün ...’la ilgili B. bendinin hükümden bütünüyle çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.