Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/1085 Esas 2021/4343 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1085
Karar No: 2021/4343
Karar Tarihi: 18.02.2021

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/1085 Esas 2021/4343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi tarafından verilen kararda, temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Bu sınır, sadece dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınarak hesaplanmaktadır. Kararda, davacının toplam kabul edilen alacağı 1.123,65 TL olduğu ve bu tutarın temyiz kesinlik sınırı olan 3.920,00 TL'nin altında kaldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, temyiz kesinlik sınırıyla ilgili olarak 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanması devam eden mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

9. Hukuk Dairesi 2021/1085 E. , 2021/4343 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Somut olayda, Mahkemece tesis edilen kararda, davacının toplam kabul edilen alacağı 1.123,65 TL"dir. Mahkemece kabul edilen alacaklar, karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.920,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
Yukarıda yazılı sebepten, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.