MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 06/09/2016 tarih ve 2016/293-2016/217 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı TPMK vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin uzun yıllardır bankacılık ve finans sektöründe faaliyet gösterdiğini, "TURKISH BANK" ibaresinin 09, 35, 36 ve 38. sınıflarda yer alan emtia ve hizmetler bakımından tescili için davalı ...’ne başvurduğunu, 2010/70231 kod numarası verilen başvurunun 556 sayılı KHK’nın 7/1-b ve 7/1-c hükmü uyarınca tümüyle reddedildiğini, bu karara karşı yaptıkları itirazın da ... tarafından kısmen kabul ve kısmen de reddedildiğini, sonuç olarak başvurularının 09, 35 ve 36.sınıflar yönünden KHK 7/1-c hükmü uyarınca reddine karar verildiğini; oysa "Turkish" ibaresinin müvekkili şirketin unvanının esaslı unsuru olduğunu, ayırt edici niteliğe sahip olduğunu belirterek, TPMK ...’nın 2013-M-1272 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu “turkish bank” ibaresinin kullanılacağı ve çekişmeli 09 ve 36. sınıfta yer alan hizmetler için cins, çeşit, vasıf belirten bir özelliğe sahip olduğunu ve ayırt ediciliği sağlamaktan uzak olduğunu, söz konusu ibarenin tek bir şahsın inhisarına bırakmak ve başka markalarda yan unsur olarak kullanımına dahi engel olma sonucunu doğuracak bu başvurunun tescilinin marka hukukunun temel ilkelerine aykırı olacağını, davacı vekilinin “TURKISHBANK” markasının KHK’nın 7/son maddesi anlamında kullanım sonucu ayırt edici nitelik kazandığını ileri sürdüğünü, ancak bu iddiasını ispat edemediğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; tanımlayıcı işaretlerin marka olarak tescil edilemeyeceğine dair kuralın istisnası, KHK’nın 7. maddesinin son fıkrasında yer aldığı, buna göre, “marka tescil tarihinden önce kullanılmış ve tescile konu mallar veya hizmetlerle ilgili olarak bu kullanım sonucu ayırt edici bir nitelik kazanmış” ise (a) ve (c ) bendi uyarınca tescil reddedilemeyeceği gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK ...’nın 2013-M-1272 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı TPMK vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TPMK vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"dan alınmasına, 04/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.