KARAR

Hakaret ve tehdit suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-2. cümle, 125/1, 62/1 (2 kez) ve 52/2. (2 kez) maddeleri uyarınca 2.160,00 Türk lirası ve 540,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Geyve Asliye Ceza Mahkemesinin 19/07/2019 tarihli ve 2018/490 esas, 2019/549 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında; "Dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı 5237 sayılı Kanun’un 125. maddesinde düzenlenen hakaret suçunun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinin 02/12/2016 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile değiştirilmeden önceki haliyle de, anılan maddenin 253/1-a maddesi gereğince uzlaşmaya tâbi olması; yine sair tehdit suçunun da anılan 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi gereğince ve şikâyete tabi olması nedeniyle değişiklik önceki haliyle de uzlaşma kapsamında olduğu ancak her iki suç yönünden de sanık ve katılana soruşturma ve kovuşturma evresinde usulüne uygun bir uzlaşma teklifi yapılmadığı cihetle, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilip, uzlaştırma işlemleri yapıldıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253 ve devamı maddelerinde düzenlenen uzlaştırma müessesesinde 24/112016 tarihinde kabul edilen 6763 sayılı Yasa ile köklü değişiklikler yapılmıştır. 6763 sayılı Kanun 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe girmiştir.
6763 Sayılı Kanun ile değişiklik öncesi şikayete bağlı suçlar ile şikayete bağlı olup olmadığına bakılmaksızın kasten yaralama (üçüncü fıkra hariç olmak üzere TCK"nın 86.maddesi), taksirle yaralama (TCK"nın 89. maddesi), konut dokunulmazlığının ihlali (TCK"nın 116. maddesi), çocuğun kaçırılması ve alıkonulması (TCK"nın 234. maddesi, dördüncü madde hariç) ve özel kanunlarda uzlaşmaya tabi olduğu belirtilen suçlar uzlaşmaya tabi suçlardı. Bu genel kuralın istisnası olarak da soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olsa da etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar, cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar uzlaşma kapsamında değildi. Ana kuralın bir suçla birlikte işlenmesi durumuydu ki, bu durumda da uzlaşma hükümlerinin uygulanmayacağı yaptırım altına alınmıştı.
Ayrıca CMK"nın 254. maddesinde de: "Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, uzlaştırma işlemleri 253"üncü madde de 6763 sayılı yasa ile: "Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, kovuşturma dosyası, uzlaştırma işlemlerinin 253 üncü maddede belirtilen esas ve usüle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir:" şeklinde değiştirilmiştir.
CMK"nın Hükmün konusu ve suçu değerlendirmede mahkemenin yetkisi başlıklı 225. maddesinde ise:
(1) Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir.
(2) Mahkeme, fiilin nitelendirilmesinde iddia ve savunmalarla bağlı değildir.
Düzenlemeleri yer almaktadır.
Yukarıda yapılan açıklamalardan da anlaşılacağı üzere, şüpheli hakkında Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan vasıflandırma nedeni ile uzlaşmaya tabi olmayan hakaret suçunun, kovuşturma aşamasında mahkemece vasfının TCK"nın 125/1. maddesinde düzenlenen suç olarak belirlenmesi ve bu hali ile hakaret ve tehdit suçları yönünden 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesindeki esas ve usullere göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi için yargılama dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmasının kanuna aykırı olduğu ve kanun yararına bozma talebinin yerinde olduğu görülmüştür.
Sonuç ve Karar;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan Geyve Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19/07/2019 tarihli, 2018/490 (E) ve 2019/549 (K) sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Aynı Kanun maddesinin 4-b fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 16/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.