Mala zarar vermek - hakaret - tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8961 Esas 2020/5447 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar vermek, hakaret, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından da dava açıldığı halde bu suçlardan dolayı karar verilmediği belirlenmiş olup, mahkemece zamanaşımı süresi içinde bu suçlardan karar verilmesi mümkün görülmüş, katılan sanıklar ..., ..., ... ... ve ..."ın temyiz dilekçeleri içeriğinden sanıklar ..., ... ve ... hakkında verilen beraat kararını temyiz ettikleri sanık ... müdafiinin ise beraat hükmünü vekalet ücreti yönünden temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
I-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin reddine dair mahkemece verilen 13/02/2015 gün ve 2013/468 E. – 2015/30 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında tehdit suçundan , ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından , sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5. maddesinde yer alan “Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanıklar yararına Hazine aleyhine maktu avukatlık ücretine hükmedilir.” biçimindeki düzenleme ile Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16/10/1978-2/324-350 sayılı Kararında belirtilen; Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi, vekalet ücretinin tayininde esas ilke olarak sanıkların adedi ya da sanığın birden çok suç işlemiş olmasını değil, usulünce açılan ve avukat tarafından takip edilen davaların adedini esas almakta ve taraflara yükletilecek avukatlık parasının her dava için ayrı ayrı tayinini öngördüğü, buna göre, ayrı ayrı dava açılmadıkça ücreti vekaletin ayrı ayrı tayin ve takdirinin mümkün bulunmadığı hususları nazara alındığında ;mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir usulsüzlük bulunmadığından tebliğnamedeki düşünceye katılınmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.