Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/2142 Esas 2017/10569 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, dava dilekçesi ile davalının uzun süredir kiracısı olduğunu, halen aylık net 1.000 TL olarak ödenen kira bedelinin 20/01/2015 tarihinden itibaren aylık net 3.500 TL( Brüt 4.375 TL) olarak tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davalının, şu anda 1.100.00 TL kira bedeli ödediğini, şimdiye kadar ödediği kira bedeli iki dükkan bedeline eşittir, dolayısıyla kira bedelinin artırılmaması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira bedelinin 20.01.2015 tarihinden itibaren brüt 3.500-TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Y.İ.B.K. ve yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre “hak ve nesafet” ilkesi uyarınca kira parasının tespitine karar verilirken öncelikle tarafların tüm delilleri varsa emsal kira sözleşmeleri aslı veya onaylı örnekleri dosyaya alınmalı, bilirkişi marifetiyle kiralanan taşınmaz ve taraf emsalleri tek tek görülüp incelenmeli, böylece elde edilen veriler somutlaştırılarak, dava konusu yer ile ayrı ayrı (konumu, çevresi, niteliği, kullanım şekli, kira başlangıç tarihi, kira süreleri vb.) kira parasına etki eden tüm nitelikleri karşılaştırılmalı, emsal kira bedellerinin niçin uygun emsal olup olmadığı somut gerekçelerle açıklanmalı, dava konusu taşınmazın yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parası belirlenmeli, mahkemece bu kira parası dikkate alınmak suretiyle hak ve nesafete; özellikle tarafların kira sözleşmesinden bekledikleri amaçlarına uygun makul bir kira parasına hükmedilmelidir.
Hükme esas alınan 20/01/2003 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi hususunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmede artış hükmüne yer verilmemiştir. Kira sözleşmesinin başlangıç tarihi ve süresi dikkate alındığında kira bedelinin tesbitinin istendiği dönem hak ve nesafet dönemidir. Mahkemece, kira bedelinin tespiti için taşınmaz mahallinde keşif yapılmış; bilirkişi kurulu raporunda, dava konusu taşınmazın 20.01.2015 tarihinden itibaren, boş olarak yeniden kiralanması halinde
getirebileceği aylık brüt kira parasının 3.500.00 TL olabileceğini belirtmişlerdir. Mahkemece, bilirkişi raporuna itibar edilerek, mecurun kira bedelinin 20.01.2015 tarihinden itibaren aylık brüt 3.500-TL olarak tespitine karar verilmiş olup davalının eski kiracı olması nedeniyle hak ve nesafet indirimi yapılmamıştır. Bu durumda mahkemece kiracının eski kiracı olması nedeniyle hak ve nesafet indirimi yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı ...ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi