Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/5491 Esas 2017/10594 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5491
Karar No: 2017/10594

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/5491 Esas 2017/10594 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, nafaka borcunu ödememek suçundan Çankırı İcra Ceza Mahkemesi tarafından 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmıştı. Ancak, Çankırı 2. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın borcu ödediğine dair belgeler sunduğunu iddia etmesine rağmen bu belgelerin araştırılmadığı gerekçesiyle hükümlülüğü kaldırdı. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, bu kararın kanun yararına bozulması için başvurdu ve Yargıtay 19. Ceza Dairesi de bu başvuruyu kabul ederek Çankırı 2. Asliye Ceza Mahkemesi kararını bozdu. Kanunlar açısından da, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 344. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 271/2. ve 309/4-d. maddeleri kararda geçmektedir.

19. Ceza Dairesi 2017/5491 E. , 2017/10594 K.

"İçtihat Metni"

Nafaka borcunu ödememek suçundan sanık ...’in, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 344. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Çankırı İcra Ceza Mahkemesinin 13/01/2016 tarihli ve 2015/328 esas, 2016/6 sayılı kararına yönelik itirazın kabulüne ve söz konusu kararın kaldırılmasına ilişkin Çankırı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/02/2016 tarihli ve 2016/22 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 24/10/2017 gün ve 7555 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/11/2017 gün ve KYB.2017-60321 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Çankırı 2. Asliye Ceza Mahkemesince, borçlu sanığın 2 adet PTT dekontu ibraz ettiği ve bu dekontlar ile şikayete konu nafaka borcunu ödediğini iddia etmesine karşın mahkemece bu yönde araştırma yapılmadığı ve yargılama dosyasına icra dosyası getirtilip usulüne uygun talep ve ödeme emri bulunup bulunmadığı da irdelenmediğinden bahisle itirazın kabulüne karar verildiği, kabul kararına dayanak olan hususların yeniden yargılama gerektirmeyen ve itiraz merciince dosya getirtilerek denetlenebilecek nitelikte bulunduğu da nazara alındığında, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 16/05/2013 tarihli ve 2013/11074 esas, 2013/8061 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 271/2. maddesi uyarınca, itirazı yerinde gören merciin, aynı zamanda itiraz konusu hakkında da bir karar vermesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Çankırı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/02/2016 tarihli ve 2016/22 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMK"nın 309/4-d maddesi gereğince müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, 05/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.