Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras  bırakan  babaannesi F.. F... B... "ın  maliki olduğu 12 parsel  sayılı  taşınmazdaki  6 nolu  bağımsız  bölümü  davalı  vakfa vasiyet  ettiğini, saklı  payının  zedelendiğini ileri  sürerek  kira  gelirlerinin  katılması  suretiyle   tenkis  isteğinde  bulunmuştur.
Davalı,  net tereke  üzerinden davacıya  saklı  payının verilmesini, kira  geliri ve  faiz  isteklerinin yerinde  olmadığını  bildirmiştir.
Mahkemece, davacının  saklı payının  zedelendiği gerekçesiyle davanın  kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, tenkis isteğine ilişkin olup, mahkemece davalının kabul beyanı doğrultusunda, davacının saklı payı hesaplanmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, davalının cevap dilekçesi ile davacının hukuka uygun olan taleplerini kabul ettiği, şerh koyduğu hususların şarta bağlı olmadığı yasal çerçevesinde uygulama yapılmasını istediği anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca, davalının deliller toplanmadan ilk celse davayı kabul beyanı gözetilerek, Haçlar Yasası’nın 22. maddesi ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 6. maddesi gereğince  harç ve avukatlık parasına hükmedilmesi gerekirken, fazla harç ve avukatlık parasına karar verilmesi doğru değildir.
Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedene hasren HUMK’nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA; alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 14.5.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.