19. Ceza Dairesi Esas No: 2017/5481 Karar No: 2017/10593
Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/5481 Esas 2017/10593 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, çocuk teslimi emrine muhalefet suçundan hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı sanığın cezasının disiplin hapsi olarak infaz edilmesi gerektiğine dikkat çekerek kararın kanun yararına bozulmasını talep etmiştir. Bu talep doğrultusunda, sanık 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 341. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsine çarptırılmıştır. Ancak hapis cezası yerine infaz edilecek disiplin hapsinin, tazyik hapsinin üst sınırı olan 20 günü geçmeyeceği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 341. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 2. ve 309. maddeleri.
19. Ceza Dairesi 2017/5481 E. , 2017/10593 K.
"İçtihat Metni"
Çocuk teslimi emrine muhalefet suçundan sanık ...’in 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu"nun 341. maddesi gereğince 20 gün hapis ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 1. İcra Ceza Mahkemesinin 07/06/2017 tarihli ve 2017/223 esas, 2017/196 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul Anadolu 2. İcra Ceza Mahkemesinin 21/08/2017 tarihli ve 2017/47 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 31/10/2017 gün ve 10297 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/11/2017 gün ve KYB.2017-61867 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu. Anılan ihbarnamede; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/11/2006 tarihli ve 2006/16.HD-220-231 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere disiplin ve tazyik hapsinin bir "hapis" cezası olmadığı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 2. maddesinde tanımlanan "disiplin hapsi" kavramı içinde kaldığı ve kısmî bir düzeni korumak amacıyla getirildiği, kişinin kendisinden beklenen yükümlülüğü yerine getirdiği takdirde serbest kalacağının düzenlendiğine göre, sanık hakkında 2004 sayılı Kanun"un 341. maddesi gereğince tazyik hapsine hükmedilmesinin gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden İstanbul Anadolu 2. İcra Ceza Mahkemesinin 21/08/2017 tarihli ve 2017/47 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma gereği yeniden uygulama yapılarak, hükümdeki uygulamanın çıkarılmasına, sanığın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 341. maddesi gereğince gereğince 3 aya kadar tazyik hapsine ancak aleyhe bozma yasağı gözetilerek tazyik hapsinin üst sınırının 20 günü geçmeyeceğinin dikkate alınması suretiyle infazın bu miktar üzerinden yapılmasına hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, 05/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.