Borçlunun ödeme şartını ihlali suçundan sanık ..."ın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 340 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün tazyik hapsi cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 15. İcra Ceza Mahkemesinin 14/11/2013 tarihli ve 2013/216 esas ve 2013/204 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 16/10/2017 gün ve 985 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/10/2017 gün ve KYB.2017-59012 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/11/2006 tarihli ve 2006/16.HD-220 esas, 2006/231 sayılı ilâmında yer alan, “Hapsen tazyik yaptırımında amaç, bir yükümlülüğün yerine getirilmesini sağlamak olduğundan, alt sınırdan belli bir ceza belirlenmesi gerekmemekte, yükümlülük yerine getirilene kadar ve en çok 3 ay süreyle kişinin yükümlülüğüne uygun davranması için zorlanması söz konusu olmaktadır. Bu nedenle kararda belli bir sürenin öngörülmesi, yaptırımın bu niteliğine aykırı olacaktır.” şeklindeki açıklama karşısında, sanığın 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, sanığın aleyhine olacak şekilde muayyen gün belirlemek ve bu süreden 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesi uyarınca indirim yapmak sureti ile 2 ay 15 gün tazyik hapsi cezası verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden İstanbul 15. İcra Ceza Mahkemesinin 14/11/2013 tarihli ve 2013/216 esas ve 2013/204 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma gereği yeniden uygulama yapılarak, hükümdeki uygulamanın çıkarılmasına, sanığın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsine ancak aleyhe bozma yasağı gözetilerek tazyik hapsinin üst sınırının 2 ay 15 günü geçmeyeceğinin dikkate alınması suretiyle infazın bu miktar üzerinden yapılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, 05/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.