Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8697 Esas 2020/941 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8697
Karar No: 2020/941
Karar Tarihi: 06.02.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8697 Esas 2020/941 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Sanığın mağdureye fiziksel temas içeren eylemi sarkıntılık düzeyinde kalmış ve temel cezanın alt sınırdan tespit edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarı değişmemiştir. Tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği ve hükmedilen cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle sanık ile müdafisinin temyiz talepleri reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/8697 E. , 2020/941 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Tüm dosya kapsamına göre, sanığın olay günü mağdurenin kıfayeti üzerinden vücudu ile göğüs ve cinsel organına dokunma şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan tespit edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının değişmediği gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık ile müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,06.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.