Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/19915 Esas 2019/2429 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/19915
Karar No: 2019/2429
Karar Tarihi: 06.02.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/19915 Esas 2019/2429 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, kıdem tazminatının faiziyle birlikte talep edilmesi üzerine görülmüştür. Taraflar arasında iş mahkemesinde görülen dava sonucunda, davacının talebi doğrultusunda karar verilmiştir. Ancak, talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırı olduğundan karar temyiz edilmiştir.
Yargıtay kararında, hâkimin talep sonuçlarına bağlı olduğu ve talepten fazlasına karar veremeyeceği belirtilmiştir. Davacının talebi doğrultusunda verilen kararda ise fesih tarihinden değil, dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi hatası yapılmıştır. Bu hata bozma nedeni olmasına rağmen, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar düzeltilerek onanmıştır.
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 26. maddesi, hâkimin taleple bağlılık kuralına uymasını ve talepten fazlasına karar verememesini düzenlemektedir. Kararda yer alan hatanın giderilmesi için ise mülga 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltme yapılmıştır.

22. Hukuk Dairesi 2017/19915 E. , 2019/2429 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda davacı, dava ve ıslah dilekçelerinde kıdem tazminatı için dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesini talep ettiğinden, alacağın tamamına fesih tarihinden itibaren faiz işletilmesi hatalı olup bozma nedeni ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan mülga 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararda;
“a)Hesaplanan net 1.571,61 TL kıdem tazminatının iş sözleşmesinin fesih tarihi olan 31/08/2013 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı ile birlikte, davalı taraftan alınıp, davacı tarafa verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin hükümden çıkarılarak yerine “a)Hesaplanan net 1.571,61 TL kıdem tazminatının dava tarihi olan 15/04/2014 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı ile birlikte, davalı taraftan alınıp, davacı tarafa verilmesine,”rakam ve sözcüklerinin yazılmasına,
hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 06.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.