Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki bulunduğu 8 nolu bağımsız bölümü 2001 yılından itibaren haksız olarak davalının işgal ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, 13.4.2001 tarihli sözleşme uyarınca taşınmazı 30.000 $ karşılığı satın aldığını belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kayden davacıya ait taşınmaza davalının haksız olarak müdahale ettiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi  raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü:
Dava, çaplı taşınmazdaki bağımsız bölüme elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 8 nolu bağımsız bölümün kayden davacıya ait olduğu, davalının taşınmazda mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı halde 2001 yılından itibaren taşınmazı kullandığı belirlenmek suretiyle mahkemece davanın kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur.
Ancak, davalı taşınmazı haricen satın aldığını ve buna istinaden kullandığını ileri sürerek davacının imzasını taşıyan 13.4.2001 tarihli “gayrimenkul satış protokolü” başlığını taşıyan belgeyi ibraz etmiş, taşınmazı kullanmasının haksız olmadığını bildirmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki; tapuda kayıtlı olan bir taşınmazın T.M.K. 706, B.K. 213 ve 2644 Sayılı Tapu Kanunun 26. maddesi hükmü uyarınca resmi şekilde yapılmayan satışların hukuken hüküm ifade etmeyeceği, başka bir ifade ile geçersiz olacağı tartışmasızdır.
Her ne kadar harici satış, mülkiyetin naklinin sebebini teşkil etmez ise de satış olgusunun kanıtlanması halinde satın alana kişisel hak sağlayacağı ve bu hakkında 1940 tarih 2/77 Sayılı İBK ve 4721 Sayılı T.M.K. nun 994. maddesi gözetildiğinde hapis hakkı olacağı, başka bir söyleyişle harici satın almadan kaynaklanan bedel kendisine ödeninceye kadar taşınmazda fuzuli şagil olarak nitelendirilemeyeceği ve kullanımının yasal mesnedini teşkil edeceği kuşkusuzdur.
Somut olaya gelince; davalı, 13.4.2001 tarihli harici satın alma belgesini ibraz etmiş, davacı vekili ise bu belge altındaki imzanın davacıya ait olmadığını ileri sürmüştür. Oysa, taraflar arasındaki çekişmenin giderilmesi açısından anılan savunmanın irdelenmesi ve değerlendirilmesi zorunludur.
Hal böyle olunca; davalının harici satın alma savunması ile imzanın davacıya ait olup olmadığı yönünde araştırma ve değerlendirme yapılması, varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle yetinilerek yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Davalının temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK’ nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 13.5.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.