Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2009/2381 Esas 2009/5573 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BODRUM 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ,
TARİHİ : 27/06/2008
NUMARASI : 2008/202-2008/299

Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Davacılar, miras bırakanın mal kaçırmak amacıyla 662 sayılı parseldeki payını davalıya temlik ettiğini ileri sürerek tapunun iptali ve tescilini, olmadığı takdirde bedelin tahsilini istemişlerdir.
Davalı,davanın reddini savunmuştur.
Davanın reddine ilişkin verilen mahkeme kararı "Dairece,temlikin mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğuna, davanın kabulü gerektiğine" değinilerek bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne, davacıların ve birleştirilen davanın davacısının payları oranında iptal tescile karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 12.5.2009 Salı günü saat 9.35 de daireye gelmeleri için taraf vekillerine tebligat yapıldığı halde gelmedikleri anlaşıldı, incelemenin dosya üzerinde yapılmasına, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava ve birleştirilerek görülen dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali-tescil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, her iki davanın da kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, miras bırakanın yaptığı temlikin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu anlaşıldığına göre, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda asıl davanın kabul edilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Davalının öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ne var ki, bozma öncesinde davanın reddine yönelik mahkeme kararının yalnızca asıl davacılar tarafından temyiz edildiği, birleştirilen davanın davacısının temyiz isteğinde bulunmadığı ve böylece birleştirilen dava bakımından red kararının kesinleştiği gözetilmeksizin bozma sonrasında birleştirilen davanın da kabulüne karar verilmesi doğru olmadığı gibi; yargılama sırasında harcı tamamlanmadığı halde keşfen saptanan değer üzerinden vekalet ücreti tayini de isabetsizdir.
Davalının bu hususlara değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 12.5.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.