Kasten yaralama ve hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/6066 Esas 2012/5580 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2008/131441
MAHKEMESİ : Sandıklı Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/01/2008
NUMARASI : 2007/127 (E) ve 2008/4 (K)
SUÇ : Kasten yaralama ve hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı kasten silahla kardeşine karşı yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olmadığı ve bu nedenle hüküm tarihi itibariyle bu suç yönünden uygulama olanağı bulunmadığı halde, “sanığın erteli para cezasının bulunması sebebiyle verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ” karar verilmiş ise de; 5271 Sayılı CMK’nun 231.maddesinde hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa"nın 562.maddesi ile yapılan değişiklik ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması imkanı soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olmayan suçlar yönünden de mümkün hale gelmiş ancak; sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan 5271 sayılı CMK.’nun 231/6.maddesinin a bendinde yazılı “ kasıtlı bir suçtan mahkum olmama ” koşulunun bulunmaması nedeniyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sabıkasına konu ilamın adli para cezalarına ilişkin olması ve kasıtlı bir suçtan 3 aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmemiş olması karşısında 5237 Sayılı TCK.’nun 51/1 madde ve fıkrasının (a) bendine göre tayin olunan cezanın ertelenmesine yasal engel bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında tayin olunan cezanın 5237 sayılı TCK.’nun 51.maddesi gereğince ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken; “sanığın suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlığını” içerir gerekçe gösterilmesi gerekirken “ sanığın erteli adli para cezası olduğundan “ biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- 5271 Sayılı CMK’nun 226.maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmeden, sanık hakkında verilen cezanın 5237 Sayılı TCK.’nun 58.maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
3- Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK.’nun 53/1-c maddesinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverme tarihine kadar uygulanabileceği, (a),(b) ve (d) bendlerindeki diğer haklar yönünden ise hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar yoksun bırakılacağı gözetilmeden, yazılı şekilde “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar TCK.’nun 53/1-(e) bendi haricindeki hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” karar verilmesi,
5- Gerekçeli kararda, hükme karşı yasa yoluna başvuru şekli açıkca gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK.’nun 34/2 ve 232/6. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş sanık, O Yer ve Üst Cumhuriyet Savcılarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 08.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.