Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9321 Esas 2021/674 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9321
Karar No: 2021/674
Karar Tarihi: 26.01.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9321 Esas 2021/674 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 1.63 promil alkollü olarak aracını kullanırken önünde seyreden otomobile çarpıp üç kişinin hafif şekilde yaralanmasına sebep oldu. Mahkeme, bilinçli taksirle hareket ettiği gerekçesiyle sanığın suçlu olduğuna hükmetti. Ancak, temyiz itirazlarına dayanarak, TCK'nın 61/1(g) bendinde yer alan \"failin güttüğü amaç ve saiki\" gerekçesine dayanılmadan belirlenen cezada hukuka aykırılık bulunduğu kabul edildi. Bu nedenle, \"sanığın güttüğü amaç ve saike\" ibaresinin hükümden çıkarılmasıyla birlikte diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, hüküm bozuldu ve yeniden yargılama yapılmadan düzeltildi. Kararda uygulanan kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri; 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi; 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/9321 E. , 2021/674 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay günü gece vakti aydınlatmalı, meskun mahal içi, iki şertili iki yönlü asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile 1.63 promil alkollü olarak seyri sırasında keskin viraja geldiğinde karşı istikamete ait şeride girmesi üzerine bu şeritte seyreden katılanların bulunduğu otomobil ile ön kısımlarından çarpışmaları şeklinde meydana gelen ve üç katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, bilinçli taksirle hareket eden sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyetine karar verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik incelemeye, savunma hakkının kısıtlandığına, ceza miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün "A" bendinde yer alan "sanığın güttüğü amaç ve saike" ibaresinin hükümden çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.