Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7191 Esas 2020/939 Karar Sayılı İlamı

Çocuğun cinsel istismarı suçundan şüpheliler ..., annesi ve babası haklarında yapılan soruşturma evresi sonunda Ünye Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 17.05.2019 gün ve 2019/2289 soruşturma, 2019/1314 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yapılan itirazın reddine ilişkin merci Ünye Sulh Ceza Hâkimliğinin 25.06.2019 tarihli, 2019/1025 Değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı Kanunun 160. maddesi uyarınca, Cumhuriyet savcısının, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlaması gerektiği, aynı Kanunun 170/2. maddesi gereğince yapacağı değerlendirme sonucunda, toplanan delillerin suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturduğu kanısına ulaştığında iddianame düzenleyerek kamu davası açacağı, aksi halde ise anılan Kanun’un 172. maddesi gereği kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair karar vereceği, buna karşın Cumhuriyet savcısının 5271 sayılı Kanunun kendisine yüklediği soruşturma görevini yerine getirmediği, ortada kanuna uygun bir soruşturmanın bulunmadığı durumda, anılan Kanunun 173/3. maddesindeki koşullar oluşmadığından, itirazı inceleyen merciin Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmasını sağlamak maksadıyla itirazın kabulüne karar verebileceği yönündeki açıklamalar karşısında,
Somut olayda, müştekinin kızı mağdur ..."e yönelik şüpheli tarafından gerçekleştirildiği iddia edilen atılı suça ilişkin olarak kamu davası açmaya yeterli delil olmadığından bahisle Ünye Cumhuriyet Başsavcılığınca kovuşturma yapılmasına yer olmadığına ilişkin karar verilmiş ise de, müştekinin iddialarına ilişkin olarak mağdur ve şüpheliler ile müştekinin beyanında adı geçen şahıslar tanık olarak dinlenerek etkin bir soruşturma yapılmasının ardından sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 30.10.2019 günlü, 94660652-105-52-12195-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrakla birlikte tevdi kılınmakla gereği görüşüldü
Tüm dosya içeriği nazara alındığında kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine dair Ünye Sulh Ceza Hâkimliğinin 25.06.2019 günlü, 2019/1025 Değişik iş sayılı kararına karşı yerindelik denetimi yapılmasının mümkün olmaması nedeniyle bu husus kanun yararına bozma yoluna konu edilemeyeceğinden, vaki talebin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.