Sanıklar ... ve ... hakkında, katılan ..."e yönelik yağma suçundan beraat; katılan ..."e yönelik alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan 5237 sayılı TCK"nin 106/2-c, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis; alacağın tahsili amacıyla yaralama suçundan 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 62, 52. maddeleri uyarınca doğrudan 2000 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin ELAZIĞ 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 13.11.2013 gün, 2013/202 esas ve 2013/263 karar sayılı hükmün, sanıklar savunmanları ile katılanlar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 22.02.2018 gün 2014/12974 esas- 2018/1451 karar sayılı ilamı ile;

“Sanıklar ... ve ... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan açılmış bir kamu davası ve verilmiş bir hüküm de bulunmadığı dikkate alındığında, katılan ... ve ... vekilinin olmayan dava ve verilmeyen bir hükme karşı temyiz davası açılmayacağı anlaşılmakla, sanıklar savunmanının açtığı temyiz davası ile sınırlı yapılan incelemede;

Sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK"nin 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmekle;

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Sanıklar ... ve ... hakkında yağmaya teşebbüs suçundan açılan kamu davası nedeniyle beraat kararı verilmesine karşın, aynı eylemden dolayı farklı nitelendirme yapılarak alacağın tahsili amacıyla yaralama ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararının da verilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK"un 253, 268. (5271 sayılı CMK"nin 223, 232) maddelerine aykırı davranılarak hükmün karıştırılması” şeklinde bozulmasına karar verilmiştir.

Bozma sonrası Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.10.2018 gün 2018/114- 2018/374 sayılı kararı ile;

“Her ne kadar Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/12974 esas ve 2018/1451 karar sayılı bozma ilamı ile "....Sanıklar ... ve ... hakkında yağmaya teşebbüs suçundan açılan kamu davası nedeniyle beraat kararı verilmesine karşın, aynı eylemden dolayı farklı nitelendirme yapılarak alacağın tahsili amacıyla yaralama ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararının da verilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK"un 253, 268. (5271 sayılı CMK"nin 223, 232) maddelerine aykırı davranılarak hükmün karıştırılması..." gerekçesi ile bozma kararı vermiş ise de, sanıklar hakkında Elazığ Cumhuriyet Başsavcılığının 2013/1602 soruşturma dosyasında, 2013/2445- 247 esas sayılı iddianame ile sanıklar hakkında katılanlar ... ve ..."e yönelik yağmaya teşebbüs suçundan 2 kez cezalandırılmaları için kamu davasının açıldığı, mahkememizce 2013/202 esas, 2013/263 sayılı karar ile, sanıkların eyleminin sanık ..."e yönelik olarak alacağın tahsili amacıyla tehdit ve yaralama suçları kapsamına girdiği belirtilerek hüküm kurulduğu, sanıklar hakkında katılan ..."e yönelik açılan yağma suçundan beraatlerine karar verildiği, mahkememiz tarafından sanıklar hakkında açılan kamu davalarıyla ilgili talebin karşılandığı, aynı eylemden dolayı farklı nitelendirme yapılarak alacağın tahsili amacıyla yaralama ve tehdit suçlarından mahkumiyet ve beraat kararının verilmediği anlaşılmakla direnme kararı vermek gerekmiştir” gerekçesi ile ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.

Bu hükmün sanıkların savunmanları tarafından temyiz edilmesi üzerine; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "Red ve onama" istekli 02.01.2019 gün ve 2018/97314 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilen dosya;

5271 sayılı CMK"nin 307/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesini değiştiren 02/12/2016 gün, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesi uyarınca; "Direnme kararlarının öncelikle kararına direnilen Daire tarafından incelenmesinin zorunlu kılınması” karşısında; yeniden incelenerek değerlendirilmiş ve karara bağlanmıştır.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Oluş ve dosya kapsamına göre, sanıkların üzerine atılı suçların sübutunu kabul; oluş ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliğini tayin; cezayı azaltıcı hallerin usulüne uygun olarak tespit ile takdir kılan direnme kararı yerinde görüldüğünden,

"Dairemizin 22.02.2018 tarih ve 2014/12974 esas, 2018/1451 karar sayılı bozma kararının" kaldırılmasına,

I-) Sanıklar ... ve ... hakkında alacağın tahsili amacıyla kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;

Sanıklar hakkında hükmolunan doğrudan adli para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1.fıkrası uyarınca, üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle sanıklar ... ve ... savunmanının temyiz istemlerinin, CMUK"un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,

II-) Sanıklar ... ve ... hakkında alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesine gelince;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ... ve ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 15/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.