MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın evinde "47" adet mermi bulundurmaktan ibaret eylemine uyan 6136 sayılı Yasanın 13/4. madde ve fıkrasındaki hürriyeti bağlayıcı cezanın üst sınırının 2 yılın altında olması karşısında, 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanunun 10. maddesi uyarınca sulh ceza mahkemesinin görevli olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmiş ise de; hüküm tarihinden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 84. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 6. maddenin 1. fıkrası uyarınca Suh Ceza Mahkemelerinin kaldırıldığı ve aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca Sulh Ceza Mahkemelerinde görülmekte olan dava dosyalarının Asliye Ceza Mahkemelerine devredildiği gözetilerek bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, atılı suçu işlemediğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Gerekçeli kararda suç tarihinin "15.07.2008" yerine, "06.07.2008" olarak gösterilmesi,

2- Hapis cezası yanında tayin olunan gün karşılığı adli para cezası, adli para cezasına çevrilirken dayanak kanun ve maddesinin TCK.nun 52/2. madde ve fıkrası yerine, 52/4. madde olarak gösterilmesi,

3- TCK.nun 52/4. madde ve fıkrasının uygulanmasında taksit aralığının aylık olarak belirlenmesine karşılık infazda tereddüte neden olacak şekilde ve taksit sayısının TCK.nun 52/4. maddesi gereğince dörtten az olamayacağı gözetilmeyerek adli para cezasının 2 yılı geçmemek üzere 2 taksitte aylık olarak ödenmesine karar verilmesi,

4- Hüküm tarihinden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı CGTİK.nun 106. maddesinin 4 ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip 10. fıkrasınında yürürlükten kaldırılması karşısında; infazda, yetkiyi kısıtlayacak şekilde hapisten çevrili adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verileceğinin belirtilmesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, gerekçeli karar başlığında suç tarihi olarak yazılan 06.07.2008 tarihinin çıkarılarak yerine 15.07.2008 tarihinin yazılması; hükmün 3. bendindeki "TCK.nun 52/4." ibaresinin çıkarılarak yerine, "TCK.nun 52/2." ibaresinin yazılması; adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin 6. bentten "2 yılı geçmemek üzere 2 taksitte" ibaresinin çıkarılarak yerine "4 taksitte" ibaresinin yazılması ve hükümden seçenek yaptırım olan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verileceğine yönelik 7. bendin çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 22.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi