Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/7567 Esas 2016/14599 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 1999-2013 yılları arası temizlik görevlisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesini emeklilik gerekçesi ile feshettiğini beyanla kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil ile fazla mesai alacaklarını talep etmiştir.
Davalıların cevaplarının özeti:
Davalı ... vekili, zamanaşımı def"i ve husumet itirazında bulunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ...Ltd. Şti usulüne uygun dava dilekçesi tebliğine rağmen davaya cevap vermemiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, dosya içeriği ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı ... aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık konusu, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığıdır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığının ispatı işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut uyuşmazlıkta, davalı tarafça davacıya yıllık izinlerinin kullandırılıp kullandırılmadığı hususunda yemin teklif edildiği, davacının yemini sırasında “davalı iş yerinde çalıştığım süre içerisinde 2011 yılında iki hafta, 2012 yılında 3 hafta, 1999 ile 2010 yılları arasında ise bir hafta olmak üzere yıllık iznimi kullandım, 2013 yılında hiç izin kullanmadım” şeklinde bir kısım yıllık ücretli izinlerini kullandığını beyan ettiği anlaşılmaktadır. Bu beyan bir kısım yıllık ücretli iznin kullandırıldığı konusunda ikrar niteliğinde olup, davacının kullandığını beyan ettiği yıllık ücretli izinler dikkate alınarak sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Davacı tarafın bu yöndeki ikrarı gözetilmeden on üç yıllık hizmet süresi boyunca hiç yıllık ücretli izin kullandırılmadığı kabulü ile hüküm kurulması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.05.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.