MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

213 sayılı Kanun"un 367. maddesi uyarınca dava koşulu olan Vergi Dairesi Başkanlığı"nın 18.11.2009 tarihli mütaala yazısı dosya içerisinde bulunduğundan ve kararın gerekçe kısmında 2009 takvim yılı için sahte düzenlenen fatura sayısının teşdit uygulamasına gerekçe olarak gösterildiğinden tebliğnamedeki bu hususlarda bozma isteyen 1 ve 4 nolu düşünceye iştirak edilmemiştir.
1-2008-2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından açılan kamu davasında, sanıkların suçlamaları kabul etmeyerek sahte fatura düzenlemediklerini, hisse devri dışında herhangi bir yere imza atmadıklarını beyan etmeleri karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından;
a)Sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaların asıllarının, bu faturaları kullanan mükelleflerden veya bu mükelleflerin ve sanıkların ortağı oldukları şirketin bağlı bulunduğu vergi dairesinden sorulmak suretiyle, getirtilip sanıklara gösterilerek yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, kendilerine ait olmadığını söylemeleri hâlinde; yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
b)Suça konu faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak, tanık sıfatıyla dinlenmeleri; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanıkları tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanıkların bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması,
2- Kabule göre;
a)Aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanıklar hakkında TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ... ’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 02/07/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.