MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (2. İcra Hukuk) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı üçüncü kişi vekili; 12.01.2015 tarihli hacze konu malların mülkiyetinin müvekkiline ait olduğunu öne sürerek istihkak iddialarının kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, haciz yapılan iş yerinin borcun doğum tarihinden sonra borçlu tarafından üçüncü kişi kardeşine muvazaalı olarak devredildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, haciz yapılan işyerinde borçlunun faaliyetine son verdikten sonra üçüncü kişinin faaliyete başladığı, vergi kayıtları, kira sözleşmesi ve tanık beyanları uyarınca mahcuzların üçüncü kişiye ait olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
1. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre; dava konusu haczin takip dayanağı bonoda yer alan adreste gerçekleştirildiği, borçlu ile üçüncü kişi arasında abla-kardeş gibi yakın akrabalık bağının bulunduğu, haciz yapılan kasap dükkanının 09.03.2013 tarihine kadar borçlunun vefat eden eşi tarafından "..." ünvanı ile işletildiği, eşinin vefatı üzerine, borçlunun 27.03.2013 tarihinde başladığı faaliyetine borcun doğum tarihinden sonra 12.09.2014 tarihinde son verdiği, borçlunun kardeşi olan üçüncü kişinin ise aynı tarihte faaliyetine başladığı, dinlenen tanık beyanları uyarınca üçüncü kişinin "..." şeklindeki ticari ünvanı kullanmaya devam ettiği, yine borçlunun faaliyette bulunduğu zaman zarfında üçüncü kişinin de haciz adresinde bulunduğu anlaşılmıştır.
Buna göre, somut olayda mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı lehine olup, mülkiyet karinesinin aksinin davacı üçüncü kişi tarafından inandırıcı ve güçlü delillerle ispat edilmesi gerekir.
Davacı üçüncü kişi tarafından delil olarak gösterilen takip dosyası, kira sözleşmesi, fatura, vergi kayıtları ve tanık beyanı mülkiyet karinesinin aksini ispata yeterli değildir.
O halde, Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönüne alınarak, davanın reddi yerine, oluşa ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile kabulüne yönelik hüküm kurulması doğru olmamıştır.
2. Bozma neden ve şekline göre davalı alacaklı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün İİK"nin 366 ve 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca
BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 06.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.