Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/4948 Esas 2015/2341 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4948
Karar No: 2015/2341
Karar Tarihi: 14.05.2015

Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/4948 Esas 2015/2341 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, geceleyin müştekiye ait işyerinin kapısını zorlamak suretiyle hırsızlığa teşebbüs suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Temyiz istemine ilişkin incelemede, eski hale iade talebinin reddine ilişkin ek kararın yok hükmünde olduğu kabul edilerek ana kararın sanığa usulsüz tebliğ edildiği sonucuna varılmıştır. Suçun 765 Sayılı TCK'nın 493/1, 61, 81/1, 102/4, 104/2 maddeleri gereğince değerlendirilmesi yerine 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın aynı suç için öngörülen maddelerinin bir bütün halinde uygulanması gerektiğine karar verilmiştir. Her iki kanun açısından da zamanaşımı süreleri suç tarihi itibariyle dolmamış olduğu belirtilmiştir. Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhine temyiz olmadığından, hüküm onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: 765 Sayılı TCK'nın 493/1, 61, 81/1, 102/4, 104/2, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143/1, 35, 58, 66/1-e, 66/2 ve 67/4.

17. Ceza Dairesi 2015/4948 E. , 2015/2341 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Eski hale iade koşullarını değerlendirme yetkisinin Yargıtay"a ait olduğu gözetilerek, 06.03.2012 tarihli eski hale iade talebinin reddine ilişkin 12.03.2012 günlü ek kararın yok hükmünde olduğu kabulü ile asıl kararın sanığa tebliğinin usulsüz olması karşısında, öğrenme ile süresinde yapıldığı anlaşılan temyiz istemine ilişkin incelemede,
Somut olaya göre, müştekiye ait işyerinin muhkem kapı kilidini zorlamak suretiyle geceleyin hırsızlığa teşebbüs şeklindeki sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1, 61, 81/1, 102/4, 104/2. maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 143/1, 35, 58, 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, bahse konu her iki yasa bakımından da zamanaşımı sürelerinin suç tarihi itibariyle henüz dolmamış olduğu anlaşılmakla tebliğnamede bu sebeple bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık M.. K.."ın temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 14.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.