Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7367 Esas 2015/1744 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat
Hüküm : 47.679,48 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı vekili 15/05/2012 tarihli dilekçesiyle müvekkilinin .... plaka sayılı aracın içerisinde bulunan 17.220 Kg dökme .... cinsi eşyanın suç soruşturması sebebiyle 24/02/2004 tarihli zapt etme tutanağı ile el konulması sebebiyle CMK 141 ve 142. maddeleri uyarınca doğan zararın yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesini talep etmişşse de;
5320 sayılı Kanunun 6. maddesindeki Ceza Muhakemesi Kanununun 141 ila 144. madde hükümlerinin 1 Haziran 2005 tarihinden itibaren yapılan işlemler hakkında uygulanacağı, bu tarihten önceki işlemler hakkında ise, 07.05.1964 tarihli ve 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağının belirtilmiş olması karşısında; yapılan işlemden kasıt 24.02.2004 tarihinde davacının aracına ve içindeki mala el koyma olup, el koyma nedeniyle maddi tazminat isteminin 466 sayılı Kanunun 1. maddesinde düzenlenmediği, bu tarihten önce yapılan işlemlere ilişkin tazminat davalarının genel hükümlere göre görülmesi gerektiği gözetilerek davanın reddi yerine, yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.02.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.