Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/10870 Esas 2016/866 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Mahkemece, davalılar aleyhine 60,00 TL ve 1.150,00 TL maddi tazminata, 1.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş; hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün maddi tazminat ve manevi tazminat bakımından ayrı ayrı kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 25/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.