Irza geçme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7576 Esas 2020/932 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7576
Karar No: 2020/932
Karar Tarihi: 05.02.2020

Irza geçme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7576 Esas 2020/932 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğa yönelik nitelikli cinsel istismar suçundan mahkum olan sanığın temyiz başvurusunu inceledi. Mahkeme, suça sürüklenen çocuğun eyleminin zaman aşımı süresi yönünden lehe sayıldığını ve öngörülen cezanın asli dava zamanaşımı süresine tabi bulunduğunu belirtti. Ancak, zamanaşımını son kesen mahkumiyet hükmü ile inceleme tarihi arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün bozulmasına karar verdi. Suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davası ise zamanaşımı nedeniyle düştü. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 103/2, 103/3, 31/3. maddeleri ile 66/1-c, 66/2. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2019/7576 E. , 2020/932 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Irza geçme
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, tebliğnamede sanık olarak gösterilen ... ile ... haklarında kurulan hükümlerle ilgili kanun yoluna başvurulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi.
Mahkemece yapılan yargılamada suça sürüklenen çocuğun yokluğunda kurulan hükmün söz konusu tarihte başka suçtan dolayı cezaevinde hükümlü olduğu için tayin edilecek vasiye tebliği gerekirken doğrudan kendisine yapılan tebligatın usulsüz olması karşısında müdafi tarafından verilen temyiz dilekçesi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Oluşa uygun kabule göre, suça sürüklenen çocuğun eyleminin zaman aşımı süresi yönünden lehe sayılıp 5237 sayılı TCK’nın 103/2, 103/3, 31/3. maddelerinde düzenlenen çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-c, 66/2. maddelerinde belirtilen 13 yıl 4 aylık asli dava zamanaşımı süresine tabi bulunduğu ve zamanaşımını son kesen 13.03.2001 tarihli mahkumiyet hükmü ile inceleme tarihi arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 05.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.