Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, ölüm geliri bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davalı ... Başkanlığı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Geçirdiği iş kazası nedeniyle %17,2 meslekte kazanma gücü kayıp oranı üzerinden sürekli iş göremezlik geliri almakta iken, iş kazasına bağlı olmaksızın 2003 yılında yaşamını yitiren sigortalının hak sahibi eşi konumundaki davacıya 506 sayılı Kanun hükümleri gereğince ölüm aylığı bağlandığı, 02.05.2009 günü işbu davayı açan davacının bu kez kendisine ölüm geliri bağlanmasını istediği anlaşılmakta olup mahkemece yapılan yargılama sonunda talep kabul edilip dava tarihinden itibaren aylık bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanaklarından olan 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 20/3. maddesinde, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücünü %50 oranının altında kaybetmesi nedeniyle sürekli iş göremezlik geliri bağlanmış iken ölenlerin, ölümün iş kazası veya meslek hastalığına bağlı olmaması durumunda, sigortalının almakta olduğu sürekli iş göremezlik gelirinin, 34. madde hükümlerine göre hak sahiplerine gelir olarak bağlanacağı açıklanmış, diğer taraftan anılan Kanunun 97/1. maddesinde, bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan durumlarda, iş kazası, meslek hastalığı, görev malûllüğü ve ölüm hallerinde bağlanması gereken gelir ve aylıkların, hakkın kazanıldığı günden itibaren 5 yıl içinde istenmeyen kısmının zamanaşımına uğrayacağı belirtilerek her bir gelir ve aylık için 5 yıllık zamanaşımı süresi benimsenmiştir.
Yukarıdaki yasal düzenleme ve açıklamalar ışığında dava değerlendirildiğinde, sürekli iş göremezlik derecesi %50’nin altında olan sigortalının ölümü iş kazasına bağlı bulunmadığından davacıya 20/3. madde gereğince ölüm geliri tahsisi zorunlu olup gelir başlangıcının ise 97/1. madde düzenlemesi karşısında, dava tarihinden itibaren geriye doğru 5 yıllık süre gözetilerek 01.06.2009 tarihi olması gerektiği belirgindir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucu 01.10.2008 tarihini izleyen aybaşından itibaren tahsis kararı verilmesi isabetsiz olduğu gibi, sosyal sigorta yardımının türü “gelir” olmasına karşın maddi hataya bağlı olarak “aylık” şeklinde hüküm kurulması da usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Hükmün 1 numaralı bendinde yer alan “01.10.2008 tarihini izleyen aybaşından” sözcüklerinin çıkartılarak yerine “01.06.2009” tarihinin, “aylık” sözcüğünün çıkartılarak yerine “gelir” sözcüğünün yazılmasına ve bu şekliyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.