Taraflar arasında görülen davada;
Davacı,kayden maliki bulunduğu 9353 ada 8 parsel sayılı taşınmaza davalının bina yapmak ve bahçe olarak kullanmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürüp elatmanın önlenmesine,muhtesatın yıkımına ve 1.474.900.000 TL. ecrimisilin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı,dava konusu taşınmaz yönünden imar affı müracaatının olduğunu, belediyenin taşınmaz bedelini tahsil ettiğini belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,çekişme konusu taşınmazı davalının yapılanmak suretiyle kullandığı, 4916 sayılı yasa yönünden davalının müracaatı olup davacı idare ile hazine arasındaki idari işlemlerin devam ettiği,yargılama sırasında davalının ecrimisili ödediği gerekçesiyle ecrimisil isteği yönünden konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinin reddine karar verilmiştir.
Karar,davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla,tetkik hakimi  raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.  
 Dava,çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi,yıkım ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.                             
Mahkemece,davanın ecrimisil isteği yönünden davanın konusuz kaldığından bahisle  karar verilmesine yer olmadığına,diğer istekler yönünden reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden,toplanan delillerden;çekişme konusu 8 parsel sayılı taşınmazın kayden davacıya ait olduğu,davalının  taşınmazda kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı, ancak taşınmazın bir bölümünü yapılanmak suretiyle işgal ettiği anlaşılmaktadır.
Bilindiği gibi,4916 sayılı yasanın 35.maddesi, fuzuli şagillerin 4 ay içinde müracaat etmeleri halinde idare ile kira sözleşmesi yapılabileceğine ilişkindir. Bu hükmün  amir nitelikte olmadığı  tartışmasızdır.Somut olayda,hazine ile davacı Vakıflar İdaresi arasında yapılması amaçlanan takas, ve  trampa tescil işlemlerinin gerçekleştirilememesi sonucu  akim  kalmıştır. O halde davalının işgalinin haklı ve geçerli bir nedene dayalı olduğu söylenemeyeceği gibi  anılan hükmün uygulama yeri ve olanağı kalmadığı da  sabittir.
Hal böyle olunca;davacının kayıttan kaynaklanan mülkiyet hakkına üstünlük tanınmak suretiyle mutlak olarak elatmanın önlenmesi ve yıkıma karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm tesisi isabetsizdir.Davacının bu yönlere ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA,  alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,7.5.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.