MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... ve diğeri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 25/04/2008 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/10/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazına gelince;dava trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalı ..."nın ...... işini ihale ettiği davalı ... Hiz. Paz. Öz. Güv. Tab. İnş. Teks. Ltd. Şti."nin çalışanı olan davalı ..."ın sevk ve idaresindeki ...... kamyonu ile kusurlu olarak davacılardan ......"ya çarparak sakat kalmasına neden olduğunu beyanla maddi ve manevi zararlarının giderilmesini istemişlerdir.
Davalı ... davanın husumetten reddi gerektiğini savunmuştur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davalı ..."nın ...... ve ...... toplama işini sözleşme ile devrettiği davalı ... Hiz. Paz. Öz. Güv. Tab. İnş. Teks. Ltd. Şti."nin çalışanı olan davalı ..."ın sevk ve idaresindeki ...... kamyonunu boşaltmak üzere seyrettiği sırada % 25 kusurlu olarak davacılardan ......"ya çarpmak suretiyle % 42 oranında meslekte kazanma gücünü kaybetmesine neden olduğu anlaşılmaktadır.
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu hadisede; olay tarihi ve kusur durumu ile yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde, davacılar yararına hükmedilen manevi tazminat miktarları fazladır. Davacılar yararına daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/04/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.