Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/5307 Esas 2014/6716 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından; 03.01.2014 tarihli ek karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya kapsamından, mahkemece 25.04.2011 tarihinde verilen ilk hükümle tarafların Türk Medeni Kanununun 166/3 maddesi uyarınca boşanmalarına, müşterek çocuklar yararına, davacıya verilmek üzere 100"er TL tedbir ve iştirak nafakasına hükmedilmiş, davalı kocanın nafakalara hasren yaptığı temyiz incelemesi sonucunda hüküm nafakalar yönünden bozulmuştur. Boşanmaya ilişkin hüküm, temyize konu edilmediğinden 26.05.2011 günü mesai bitiminde kesinleşmiştir. Bozma sonrasında yeniden mahkeme esasına kaydedilen dava yalnız iştirak nafakasına ilişkindir. 30.01.2013 tarihinde işlemden kaldırılmış, 02.05.2013 tarihinde davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir. Davalı vekili boşanma hükmünün kesinleştirilmesi talebinde bulunmuş, talebi, yerel mahkeme tarafından 03.01.2014 tarihli ek karar ile reddedilmiştir. Ek karar davalı vekiline 09.01.2014 tarihinde tebliğ olunmuş davalı vekilince kanunda öngörülen 7 günlük yasal süreden sonra 22.01.2014 tarihinde temyiz yoluna başvurulmuştur. Açıklanan sebeple davalı vekilinin yasal süresinden sonra yapmış olduğu temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı kocanın temyiz dilekçesinin yukarıda gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi.24.03.2014(Pzt.)